Niklowanie metalu, protektorowanie, cynkowanie oraz wiele innych metod, są to podstawowe narzędzia w walce z korozją stali. Stal jest niezwykle wytrzymałym materiałem, dzięki czemu wykonuje się z niej konstrukcje budynków elementy pojazdów oraz wiele innych przedmiotów.

Niestety stal jak każdy materiał ma swój słaby punkt. Tym słabym punktem jest korozja, która powoli i systematycznie stal dosłownie zżera. Istnieją jednak metody mogące ją powstrzymać lub bardzo spowolnić.

Niklowanie metali vs cynkowanie — dwa efekty jednego procesu

Zarówno niklowanie metali, jak i ich cynkowanie, to proces elektrochemiczny. W roztworze związku niklu lub cynku zanurza się zabezpieczany element. Pod wpływem prądu następuje rozpad związku chemicznego z zabezpieczającym metalem (najczęściej jego soli) i osiadanie tego pierwiastka na zabezpieczanym elemencie. Istnieją jednak zasadnicze różnice pomiędzy tymi procesami.

Przede wszystkim warstwa cynku tworzy warstwę anodową, czyli o potencjale elektrochemicznym mniejszym od żelaza. Nikiel tworzy natomiast powłokę katodową, czyli taką, której potencjał elektrochemiczny jest większy od potencjału żelaza. Skutki tego są następujące. Nikiel koroduje, dopiero kiedy stal całkowicie się rozłoży. Zabezpieczenie jest więc głównie fizyczne. Warstwa niklu oddziela stal od zewnętrznych szkodliwych warunków.

Cynk natomiast koroduje jako pierwszy, co zapewnia ochronę elektrochemiczną.

Protektorowanie

Niższy potencjał chemiczny cynku i związana z tym wcześniejsza korozja znalazła zastosowanie również w ochronie protektorowej. Najlepszym tego przykładem jest zabezpieczanie kadłubów statków morskich. Woda morska i oceaniczna są środowiskiem bardzo sprzyjającym korozji.

Na kadłubach statków przyczepia się więc co jakąś odległość cynkowe sztabki, które korodują. Dopóki sztabki (czyli protektory) nie są całkowicie skorodowane, kadłub jest bezpieczny. Kiedy protektory są zużyte, wymienia się je na nowe.

Ochrona potencjałowa

Są instalacje różnego rodzaju, których zabezpieczenie galwaniczne oraz protektorowe byłoby zbyt drogie. Takimi instalacjami są różnego rodzaju rurociągi. Do ich zabezpieczania wykorzystuje się zewnętrzne źródło prądu. Obwód taki skonstruowany jest w taki sposób, że do dodatniego bieguna podłącza się anodowy układ elektryczny, natomiast do bieguna ujemnego chroniony rurociąg.

Dzięki takiemu rozwiązaniu zmieniamy potencjał elektrochemiczny rurociągu w taki sposób, że jest on zdecydowanie bardziej odporny na działanie czynników wywołujących korozję.

Emaliowanie

Pokrywanie metalu emalią, jest głównym sposobem zabezpieczania metalu przed korozją w naszym domu. Farby antykorozyjne są obecnie powszechnie dostępne. Ich działanie wykorzystuje dwa efekty. Pierwszym jest fizyczne odizolowanie metalu od środowiska zewnętrznego (podobnie jak w przypadku niklowania).

Drugim są środki chemiczne, fachowo nazywane inhibitorami korozji, które są dodawane do tych farb.

Inhibitory mają za zadanie powstrzymać korozję, jeśli już byłyby jej ogniska pod warstwą farby. Należy pamiętać, że powierzchnie malowane muszą być odpowiednio przygotowane, aby takie zabiegi były skuteczne.